Integracja sensoryczna to proces, w którym mózg porządkuje informacje z różnych zmysłów, umożliwiając efektywne działanie w świecie. Pozwala zrozumieć i używać informacji otrzymywanych przez zmysły, takie jak wzrok, słuch, dotyk, itd. Pomaga w koordynacji ruchowej, planowaniu sekwencji działań, a także w uczeniu się i zachowaniu społecznym.
To, co na pierwszy rzut oka może wydawać się tylko kłopotliwą cechą charakteru dziecka, w rzeczywistości może być skutkiem zaburzeń integracji sensorycznej.
Objawy bywają bardzo różnorodne, w zależności od tego, które zmysły zostały dotknięte. Takie trudności często znacząco wpływają na codzienne funkcjonowanie dziecka.
Diagnoza problemów
Problemy z integracją sensoryczną mogą prowadzić do nadwrażliwości lub niewrażliwości na bodźce zmysłowe, problemów z koordynacją ruchową, trudności w skupieniu uwagi, a także problemów z uczeniem się.
Diagnoza problemów jest procesem, który wymaga kompleksowej oceny i jest skierowany na zrozumienie, jak dziecko przetwarza informacje sensoryczne z otoczenia i jak te procesy wpływają na jego codzienne funkcjonowanie.
Potencjalne objawy:
- Trudności z cięciem nożyczkami i rysowaniem po śladzie
- Niepokój w przepisywaniu lub przerysowywaniu z tablicy
- Częste potknięcia i upadki, siniaki i zadrapania
- Problemy z ubieraniem się, zwłaszcza z zapinaniem guzików i sznurowaniem butów
- Trudności w rzucaniu i łapaniu piłki
- Nadmierna nadpobudliwość, trudności w uspokojeniu się
- Omijanie naturalnych przeszkód, np. w terenie
- Nadwrażliwość emocjonalna i częste obrażanie się
- Trudności w koncentracji i łatwe rozpraszanie się
- Problemy z wykonywaniem ćwiczeń gimnastycznych lub rytmicznych
Nie zapomnij! Pojedynczy objaw nie stanowi wskazania do diagnozy, lecz wystąpienie kilku, lub tym bardziej kilkunastu z nich – zdecydowanie tak.
Im starsze jest dziecko (zwłaszcza po przekroczeniu 9 roku życia), tym mniejsza ilość objawów uzasadnia skierowanie na badanie.